Iets wat iedereen schijnt te hebben: liedjes uit je vroege jeugd, die zich muurvast in het geheugen nestelen. Zoiets heb ik met Listen to the ocean van het zoetgevooisde man/vrouw-duo Nina en Frederik. Het door hen zelfgeschreven nummer werd in 1959 op de plaat gezet en was een hit in 1960. Maar tot aan de beat-explosie van 1964 was dit liedje om de haverklap op de radio te horen. Ik vond het prachtig.
Het was pas veel later in m’n leven, toen mijn singletjes-verzamelhobby steeds fanatiekere vormen aan begon te nemen (en ook steeds meer plek innam!) dat ik met terugwerkende kracht in de jaren ’80 en ’90 alsnog heel veel van die plaatjes uit mijn jeugd tweedehands aanschafte. Uiteraard zat ook Listen to the ocean daartussen. Ik liet het daar overigens niet bij, want de platenbakken in de kringloopwinkels puilden uit met Nina en Frederik-platen.
Het zingende echtpaar was toen al jaren uit elkaar, gestopt met zingen en officieel gescheiden. Het was een ietwat curieus duo: Frederik baron van Pallandt was de zoon van de Nederlandse ambassadeur in Denemarken. Op 4-jarige leeftijd, eind jaren ’30, zong hij al met de Deense Nina Møller. Kort daarna echter verhuisden de Van Pallandts naar Trinidad, waar Frederik werd ondergedompeld in de volksmuziek aldaar, de calypso. ‘En de rest is history’, zou je kunnen zeggen.
Frederik keerde in 1957 terug in Denemarken, zocht Nina weer op en ze begonnen opnieuw met zingen. Calypso was inmiddels een wereldwijde rage en daar wist Frederik alles van! Ze kregen een platencontract en trouwden en scoorden een paar jaar lang de ene internationale hit na de andere. In het Engels, Frans, Duits, Spaans en Deens; ze waren van alle markten thuis!
Het bleef niet zo: halverwege de jaren ’60 kwam de klad erin en in 1969 stopten ze met zingen, in 1976 scheidden ze. Frederiks levensverhaal eindigde dramatisch. Hij verhuisde naar de Filipijnen, hertrouwde daar, raakte betrokken bij een Australische bende die drugs smokkelde en dat werd hem fataal. Op 15 mei 1994 werden hij en zijn vrouw bij hun woning doodgeschoten.
Frederiks lichaam werd gerepatrieerd naar Nederland en begraven in het Overijsselse IJhorst, waar het familiegraf van de Van Pallandts zich bevindt. Voor mij voelde het een paar jaar terug als een soort pelgrimage, om samen met partner R. zijn graf een keer te bezoeken. Aldus geschiedde. Hoewel hij er zelf niets meer aan heeft, ligt hij op een prachtige plek, naast zijn ouders. Terwijl we daar zo stonden te staan, zei R.: “Maar dan moeten we nu ook even zijn stem horen”. Het moderne leven: met een smartphone kun je heel veel direct oproepen, zo ook Listen to the ocean. De bijna esoterische, enigszins hemelse klanken spoelden over het intieme begraafplaatsje, waar wij de enige bezoekers waren. Het voelde goed.
Door Rob Bertijn
